Kan ik niet bestaat niet, is mij al op jonge leeftijd geleerd. Dus het schetst steeds mijn verbazing dat de hotemetoten van onze EU niet tot een oplossing komt voor het vluchtelingendrama dat zich momenteel afspeelt.
Als ik, simpele ziel, in mijn eentje oplossingen kan bedenken, hoe gemakkelijk moet het dan niet zijn om met een aanzienlijk aantal hoogopgeleide en intelligente bobo’s een probleem op te lossen. Toegegeven, niet de meest gemakkelijk opgave, maar ach, met dat salaris zou je toch echt in staat moeten zijn tot een gedegen oplossing te komen.
Maar nee, het geharrewar en gehakketak over en weer duurt en duurt en duurt. Want naast humane belangen spelen er ook politieke zaken een rol. En dat maakt het toch wel ingewikkeld. Want wat voor de een een uitgemaakte zaak is, is voor de ander een belediging. En wat voor de ander niet meer dan normaal lijkt, is voor de tweede partij onacceptabel. Zo draaien ze in en om elkaar heen, en in de tussentijd wordt het probleem alsmaar schrijnender.
Alle materiaal dat zich intussen op alle vormen van sociaal media verspreid, al dan niet gefilmd door de slachtoffers zelf of familie ervan of wie dan ook, stapelt zich op en haalt zich allerlei reacties op de hals. Wat dan ook weer invloed heeft op de gehele samenleving met als gevolgd dat we elkaar zowat de hersenen inslaan met het idee dat we op die manier de mening van de ander kunnen weg timmeren.
Dat is weer een probleem erbij voor de hoge heren en dames, die daar dan ook nog een oplossing voor moeten zoeken. En ze hebben het al zo druk! Net terug van vakantie uit landen waar ze helemaal geen armoe – laat staan vluchtelingen – hebben waargenomen (dat moest er nog eens bijkomen in zo’n peperduur resort), moeten ze alweer keihard aan de bak. Nou, ik geef het je te doen!
Echt mensen, het is niet eenvoudig. Ook niet met alle tips die hen door iedereen die wil meedenken, wordt aangedragen. Sterker nog, dat maakt het nog ingewikkelder, mensen die meedenken. Thanks, but no thanks. Er zijn altijd van die figuren die ‘gewoon’ denken: ieder mens is een mens, de wereld is van iedereen, en laten we delen wat we hebben. En in de tussentijd een oplossing bedenken. Dat is wel heel zwart/wit, hè? (Oeps, daar ga ik ietwat over de scheef, nu de pepernoten alweer in de schappen liggen. Nou ja, niet zo bedoeld en bovendien iets van een heel andere orde.) Daar hebben ze niet jaren voor op de universiteit gezeten…
Nee, ze willen ons waar geven voor ons geld. Dat er overigens niet is. Maar daar hebben we het nu niet over; laten we niet alles door elkaar halen, anders is het hek overigens helemaal van de dam. Wat op zich voor de vluchtelingen dan weer goed uitkomt.
Bovenstaande vaag? Misschien, maar ik denk dat eerder genoemde lieden het prima begrijpen…
Geef een reactie