Wendy Pragt

Creative Content

  • Columns
  • Publicaties R.O.O.S.
  • Levensverhalen
  • Contact
  • Over mij

Doelen en dromen

5 januari 2019 door Wendy Pragt 2 Comments

 

Dus is het alweer 5 januari. 2019.

Ik heb geen voornemens. Maar doelen. En die doelen houd ik lekker alleen voor mezelf. Geen woorden, maar daden is dit jaar mijn leus.
Oeps, nu heb ik er toch 1 blootgegeven…

Anyway, 2018 was voor mij een jaar van verandering en bewustwording. Of misschien een betere volgorde: bewustwording en verandering. Die ik ga voortzetten in 2019.
O jee, nog 1… Nou ja, vooruit.

Ik heb veel liefde gezien dit jaar. En helaas ook, zeker aan het eind van het jaar, verdriet. Verdriet om het verlies van (veel te jonge) dierbaren. De herinneringen aan hen zijn onvergetelijk; en hoewel die ook pijn doen, geven ze meteen troost. Want een uniek persoon heeft een unieke rol gespeeld in het leven van degenen om zich heen. Dat vind ik iets om dankbaar voor te zijn.

Dat ik (meer) bewust ben van de breekbaarheid en tijdigheid van mijn eigen bestaan op deze wereld, neem ik mee naar het voor mij liggend nieuw jaar. Mijn streven om mijn dromen in het hier en nu waar te maken, zijn versterkt door de gebeurtenissen die in 2018 in mijn leven plaatsvonden.
En nummer 3 is in de lucht, gaat goed…

Ik wil deze korte column niet eindigen met 1 van de vele cliché-uitspraken die genoeg de ronde doen op de sociale media. (En ja, die deel ik ook weleens.)

Ik wens iedereen gewoon een gezond en gelukkig, liefdevol 2019.

DE STANDAARD

19 mei 2018 door Wendy Pragt Leave a Comment

Harry trouwde Megan.
Een prins en een actrice, die ook nog eens gescheiden is… Een traditie wordt doorbroken. Van ‘de standaard’ wordt afgeweken.

Standaard betekent volgens het woordenboek: “normaal, geldend voor alle gevallen”.
Nou, dit is dus typisch een gevalletje ‘niet standaard’. En dat is hem nou net waar vele schoenen wringen. Want als je niet ‘standaard’ bent, hoor je er – in veel gevallen – niet bij.

Een afwijkende voorkeur voor bijvoorbeeld partner, kleding en andere innerlijk of uiterlijkheden is nog steeds – zij het in steeds mindere mate – ‘ongewoon’ en veroorzaakt soms nog minachting.
Zo ook als je bijvoorbeeld niet ‘standaard’ denkt of een andere mening of zienswijze hebt. Met andere woorden een ander idee hebt over hoe de wereld in elkaar steekt.

Voor kinderen kan gelden: een andere manier van leren. Afwijkend van de rest van de leerlingen, die ‘standaard’ wel meekomen. Een ernstige bijkomstigheid is, dat juist die anders lerende kinderen – gezien hun jonge leeftijd – het dubbel zo moeilijk hebben: hun mate van relativeren is nog niet ten volle ontwikkeld. Dus raken zij in de stress. De gevolgen hiervan hoef ik u niet uit te leggen.

Ook mijn eigen persoontje is niet standaard. Of mijn levensstijl daarvan de oorzaak of het gevolg is, is lastig te zeggen. En wat mij betreft ook niet relevant. Wat mij handvatten geeft, is om te leren hoe om te gaan met mijn eigen stijl, hoe eigenzinnig of misschien wel eigenwijs die ook mag overkomen.

Wat ik wel hiervan geleerd heb, is dat er in je omgeving soms niet begrijpend of zelfs afkeurend wordt gereageerd op mijn ‘anders’ handelen. Iets, waar ik in het verleden moeite mee had. Tegenwoordig bestempel ik mezelf als zijnde bijzonder. Daarmee dek ik de lading op een voor mij positieve manier. En dat is waar het mij om gaat. Dat klinkt u misschien arrogant in de oren, maar – and I quote -: “Frankly my dear, I don’t give a damn!”

Ik hoop dat alle kinderen, die niet ‘standaard’ zijn, de kans krijgen zich op een meer individualistische manier te ontwikkelen. Gelukkig lees ik steeds meer over ‘beelddenkers’ en ‘indigo-kinderen’. En hoor ik steeds meer geluiden over manieren hoe om te gaan met deze kwetsbare doelgroep. Een zeer belangrijk signaal, want – zoals u het met mij eens zult zijn – je ervaringen als kind draag je je hele verdere leven met je mee.

Ik heb geleerd dat, als ik op mijn manier tevreden ben met wie ik ben, degenen die mij het meest na staan dat ook zijn. Daarover nadenken, op dit moment van schrijven, denk ik (sterker nog: daar ben ik van overtuigd) dat dàt gegeven de belangrijkste drijfveer is om te zijn wie ik ben.

Dat het niet de meest makkelijke weg is, is me inmiddels meer dan duidelijk.
Voor mij echter is het de enige weg.

Ik weet zeker dat Harry en Megan een mooie – niet standaard – toekomst tegemoet gaan omdat zij voor elkaar, maar voornamelijk voor zichzelf hebben gekozen…

Vrijheid

5 mei 2018 door Wendy Pragt Leave a Comment

5 mei.

Vrijheid zou een vanzelfsprekendheid moeten zijn die geldt voor iedereen.
Helaas weten we dat nog steeds een groot deel van de bevolking op deze aarde gebukt gaat onder beperking van vrijheid. Of sterker nog: het helemaal geen hebben van vrijheid.

Het ‘naar buiten vechten’ is voor diegenen, die door anderen worden gedwongen om (een gedeelte van) hun vrijheid onder dwang af te staan, met hulp van buitenaf bijna onmogelijk.

Gelukkig zijn er steeds meer groeperingen en organisaties in de wereldwijde samenleving die strijden voor deze doelgroep. En hoewel er nog een lange, moeizame weg te gaan is en er met zekerheid gezegd kan worden dat al die instanties nooit tot een 100% resultaat zullen komen, wordt er met mens en macht gestreden om datgene, waar eigenlijk nooit voor gestreden zou moeten worden: vrijheid.

Dat wij hier in ons kikkerlandje jaarlijks op 5 mei de vrijheid vieren is een mooie traditie, die zeker in ere moet worden gehouden. Die manier van vrijheid, zo vanzelfsprekend in Nederland, wordt gevierd ter ere van hen, die die vrijheid onder gruwelijke omstandigheden hebben moeten loslaten. Maar ook ter ere van degenen die nog steeds in een dergelijke positie verkeren.

De strijd van vrijheid voor allen blijft zich onverminderd voortzetten en geven we met hart en ziel door aan de volgende generatie. Hoe ongelooflijk wreed de boeken, verhalen en films ons de feiten tonen van een niet te begrijpen periode – ingeluid door een niet te begrijpen individu die de hele wereld op zijn kop zette en de menswaardigheid vermorzelde – het in stand houden van het besef van wat er is gebeurd en eigenlijk nog steeds gebeurt, is een doorlopend proces dat nooit mag ophouden.

5 mei. Vrijheid.

We kunnen ons niet voorstellen hoe het zou zijn, als het ons zou overkomen. Angst en onzekerheid zijn maar een paar aspecten van wat er gebeurd als je vrijheid je wordt ontnomen. En toch, het is onze voorouders gebeurd. En in andere delen van de wereld is het nog steeds – onbegrijpelijk – aan de orde. Hoe ‘wijzer’ de mensheid ook is geworden, voor dit probleem lijkt er geen waterdichte oplossing te zijn, maar hopelijk wordt het sijpelen steeds meer bemoeilijkt.

Met respect voor elk leven en het besef dat iedereen gelijk is, komen we een heel eind. Leer van de ander en heb begrip voor ieders afkomst, dat juist zo mooi en uniek is. Elkaar in waarde laten en begrijpen dat niemand meer of minder is dan de ander geeft ons hoop op een vrije toekomst. Luister en hoor vooral wat de ander zegt.

Vrijheid. Strijd, lach, dans en vier samen op 5 mei.

Wees elkaars vrijheid.

  • « Previous Page
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • …
  • 6
  • Next Page »

Dit ben ik

Volg mij

  • E-mail
  • Facebook
  • LinkedIn

Copyright

©Wendy Pragt - All Rights Reserved

 

Facebook

Copyright © 2022 · Beautiful Pro Theme op Genesis Framework · WordPress · Log in